Coen Vermeeren

Boter op het hoofd van TUDelta Saskia Bonger

bafkreibjzjhiwyhp2qpmn6ziquxkm4ny7debbeoaqy2hcny6pm4xapq65i

Drama’s aan de Schie

 

Terwijl de soap rond het College van Bestuur (CvB) van de TU Delft, soms als een smeulend heidebrandje, meestal als een laaiend vuur, voortraast, probeert een van de hoofdrolspelers in dit drama haar straatje schoon te vegen: hoofredacteur Saskia Bonger van de universiteitskrant Delta.
Op eerste gezicht lijkt het echte journalistiek. Talloze artikelen op het altijd zo volgzame, correcte (saaie) en slechtgelezen universiteitskrantje over de talloze rellen rond collegevoorzitter Tim van de Hagen inzake curieuze vervreemding van TU-vastgoed, zorgelijke hoge investeringen in start-ups, sociale onveiligheid rond personeel en vervolgens de ramkoers met het ministerie van Onderwijs, zouden erop kunnen lijken dat Delta inderdaad onafhankelijk is. Een novum zou je denken, een nieuwe weg, nieuw elan…
Maar nee, dat is niet zo, en dat blijkt wel uit het verwijderen van een artikel op gezag van van der Hagen, die hiermee trouwens zijn academisch-bestuurlijke doodvonnis tekende, en dat zal hopelijk spoedig blijken.
Overigens, voor wie het interessant vindt is dit de titel en de eerste alinea van het op last van van de Hagen gecensureerde en door Saskia braaf verwijderde artikel van 15 april 2024:
Hoe zwijgplicht leidde tot angst onder medewerkers I&IC en vertrouwensbreuk met rector
SASKIA BONGER
15 APRIL 2024Het college van bestuur heeft het managementteam van het Innovation & Impact Centre (I&IC) een zwijgplicht opgelegd over het functioneren van de op 1 april 2023 aangestelde directeur. Dat heeft zoveel onduidelijkheid en frustratie teweeggebracht bij I&IC-medewerkers dat zij zich beschadigd voelen. Twaalf medewerkers spreken tegenover Delta van een vertrouwensbreuk met rector magnificus Tim van der Hagen, de directeur Human Resources en de ombudsfunctionaris. Hoe één kwestie de conclusies van de Inspectie van het Onderwijs illustreert: de zorg voor medewerkers is aan de TU Delft niet op orde. 
Later blijkt dat het een en al ellende is bij I&IC wat als volgt wordt geformuleerd:
‘Grensoverschrijdend gedrag, mismatch, managerial bullying, integriteitsissues en onprofessioneel gedrag’
Het CvB en van der Hagen zelf laten talloze steken vallen, aldus het 170 man tellende personeel van de afdeling. Enfin het is een sappig verhaal alles bij elkaar, maar weer niet echt positief voor de collegevoorzitter. Vandaar dat ie Delta tot de orde roept en Saskia fijntjes herinnert aan haar hypotheek.

Machtsvertoon College van Bestuur

 

Vanochtend publiceerde Delta een verhaal met de kop ‘Hoe zwijgplicht leidde tot angst onder medewerkers I&IC en vertrouwensbreuk met de rector’. Dat hebben we vanavond onder protest verwijderd.
Bonger: Later meldde ook de juridische afdeling van de TU Delft zich per mail. Daarin sommeert deze de redactie eveneens om het artikel te verwijderen van de website en andere platformen, omdat er in arbeidsrechtelijke zin niet mag worden geciteerd uit vertrouwelijke documenten. Zou Delta dat niet doen, dan zou de TU Delft, waar alle redacteuren van Delta in dienst zijn, Delta en de hoofdredacteur persoonlijk aansprakelijk stellen voor eventuele schade die de TU zou lijden.
Overigens had toen ook het advocatenkantoor van de betreffende directeur al gedreigd met juridische consequenties. In elk geval so much for journalism… TU Delft – Saskia: 0-0.

De polemiek gaat door

 

Enfin, de zaken gaan in Delft van kwaad tot erger en als het je interesseert zijn hier nog wat headlines:

De Inspectie

 

Hoe heeft het eind 2023 – begin 2024 zover kunnen komen?
In 2023 stelt de Inspectie voor het Onderwijs een onderzoek in na talloze meldingen van sociale onveiligheid. Begin 2024 komt het vernietigende rapport van die Inspectie online. De TU Delft scoort bedroevend slecht op o.a. sociale zekerheid. Personeel en studenten zijn slachtoffer van intimidatie, sexueel wangedrag en wat dies meer zij.
In plaats van dat het CvB zich van zijn beste kant laat zien en beterschap belooft, is het van plan om, zoals het een echte wereldvreemde autocraat betaamt, de Inspectie voor de rechter te dagen wegens wanprestatie.
Dan roeren zich personeel en studenten die deze zet van van der Hagen ten zeerste afraden.
Een petie wordt gestart en krijgt zo’n maar lieft 800 reacties. Redelijk uniek voor het altijd zo gedweeë wetenschappelijk ambtenarenvolk.
Anonieme reacties, want mensen zijn bang voor repercussies als het van der Hagen erachter zou komen wie de petitie zou hebben ondertekend. Ik krijg spontaan herinneringen: een echte ANGSTCULTUUR dus.
Saskia Bonger met haar team doet steevast verslag en het lijkt wel alsof Delta na jarenlang braaf doen wat het baasje wil ineens meent journalistiek te moeten bedrijven. Of bloed ruikt? Hoe het ook zij, ook anderen vinden dat van der Hagen het veld moet ruimen.
Overigens vind ik dat al jaren en vandaar mijn Open Brief naar hem van een tijdje terug.

Boter op het hoofd

 

Echter Saskia Bonger zelf weigert te kijken naar haar eigen rol in het angstcultuurklimaat op de TU Delft. Het gebrek aan kritiek op beleid, kritiek op onderzoek en discussie over allerlei de TU Delft rakende maatschappelijke onderwerpen is mede te danken aan haar rol als redacteur en later hoofdredacteur (voor bewezen diensten?) van de universiteitskrant. Zij zorgde ervoor dat ik en ook anderen jarenlang de mond werd gesnoerd. Ten aanzien van mijn persoonlijke dossier heb ik dat keurig vastgelegd in mijn boek Tegengeluid (2023). Zij heeft een exemplaar ontvangen maar daar nooit een artikeltje aan gewijd, laat staan persoonlijk gereageerd. En dat is jammer, maar wel begrijpelijk.
Nu vraagt zij mensen om anoniem te klikken over de gang van zaken rond het CvB en de rol van Tim van de Hagen. En dat is, om het zachtjes uit te drukken, nogal hypocriet. Dus eerst zorgen voor een angstcultuur zodat mensen daar anoniem over moeten klikken en vervolgens daar haar artikeltjes over schrijven.
Maar ik ben de beroerdste niet, dus ik mailde haar – en afzonderlijk de andere twee dames die zich als redacteuren in het dossier hadden moeten storten – om te zeggen dat ik graag een boekje open wou doen, openlijk, niet anoniem. Gek genoeg kwam daar geen antwoord op. Ook niet van haar lieftallige secondanten. Angstcultuurtje dacht ik nog….?
Ik besloot haar en het CvB daarom maar eens een briefje te schrijven, waarin ik aankondigde dit ook in de vorm van een Open Brief te doen. Wel zo eerlijk: De Angstcultuur Voorbij, het zou zo maar de titel van mijn nieuwe boek kunnen zijn.

Open Brief aan Saskia Bonger

 

——
Van: Coen Vermeeren
Date: za 16 mrt 2024 om 13:57
Subject: Interessante opmerkingen Petitie
To: Saskia Bonger <[email protected]>
Cc: <[email protected]>, Tim van der Hagen <[email protected]>, <[email protected]>
BCC: nog een hele groep anderen

 

Beste Saskia,

Op mijn aangeven om niet anoniem te reageren op jouw oproep – Delta is op zoek naar (voormalig) TU-medewerkers die hun ervaringen willen delen. Dit kan eventueel anoniem. Mail naar [email protected].
krijg ik van jou, noch je medewerkers reactie.
Is dat toevallig omdat jij in mijn boek Tegengeluid een nogal prominente en bedenkele rol hebt gekregen?
Grappig in het dat artikel in Delta van 11 maart over de opstellers van de petitie stond:
“Na de bijeenkomsten van 4 maart op onze faculteiten lunchten we samen en onze hoofdconclusie was dat we een tegengeluid wilden laten horen.”
Leuk dat Tegengeluid in dit artikel een belangrijk thema is, want zoals je weet ben ik erg voor Tegengeluid – iets dat ik als onderdeel van mijn taakomschrijving moest laten horen, maar waar noch het bestuur van de TU Delft noch jijzelf kennelijk op zaten te wachten in die tijd. Maar lo and behold, tijden veranderen, want nu is er ineens behoefte aan jawel: tegengeluid! Beter laat dan nooit Saskia! En wat voor tegengeluid. Anoniem tegengeluid!
Je hebt diverse malen van mij de gelegenheid gekregen om te reageren. Dat deed je niet. Ook een boekrecensie Tegengeluid was niet aan de orde. Maar, Saskia, in alle eerlijkheid, mijn ontslag waaraan jij hebt bijgedragen door het scheppen van een onveilig klimaat – naar mijn idee duidelijk aangestuurd door jouw leidinggevenden (het CvB of heb ik het mis? Wil je daar op reageren – dat mag ook anoniem) – is precies datgene dat nu speelt en waar de Inspectie naar verwijst. Nu kun je daar ineens journalistiek wél aandacht aan schenken, 7 jaar na mijn ontslag op valse voorwendselen. Een beetje laat, niet? En ik denk dat Tim dat niet zo leuk vindt, maar het is altijd lekker sneeuwballen gooien in de voorbijrazende lawine om dan thuis te vertellen dat jij die hebt veroorzaakt.
Dan die onveiligheid die mensen noemen (zelfde artikel):
“Mensen zijn bang voor de mogelijke consequenties als hun naam bekend wordt. Wijzelf ook.”
Goh, hoe zou dat nou komen? Maar dat is niet onterecht he? Ik sprak mij destijds namelijk uit en liet ook andere mensen met goede argumenten zich inhoudelijk uitspreken. En ik deed dat niet sneaky, niet anoniem, en op basis van – nogmaals – inhoudelijke argumenten. Maar dat bleek onveilig voor mij; dat leidde tot mijn ontslag. Mede namens jou, Saskia, dat was allemaal niet zo fraai – niet echt iets om jezelf voor op je journalistieke schouders te kloppen. Niet lekker als je je make-up voor de spiegel aanbrengt, want als je jezelf niet aan kunt kijken dan zitten al die strepen makkelijk scheef. En wat blijkt, zo’n publiekelijk ontslag schept een onveilige situatie voor de rest die zich daarna over zinnige dingen zou willen uitspreken. Die denken dan waarschijnlijk, laat ik dat maar niet doen, want ik word dan misschien wel ontslagen, net als Vermeeren. Dat zal voor jou als journalist toch niet echt lekker voelen, Saskia? Of misschien vergis ik me. Nouja hoe dan ook…
Conclusie is wel Saskia, dat jij actief hebt bijgedragen aan de onveilige werkplek die de TU Delft al heel lang is. En nu sta je te dansen en te springen en te smeken om anonieme reacties om daar je stukjes in Delta van te klussen. Misschien zou het niet zo gek zijn ook om je eigen rol daar eens in te bespreken, net zoals ik dat over jou gedaan heb in mijn boek Tegengeluid (dat binnenkort zoals je weet in het Engels zal verschijnen). Misschien is het wel leuk voor Annabel en Marjolein, dat ze jou eens ondervragen over het akkefietje van toen? Het boek Tegengeluid dat je hebt gekregen van mijn uitgever ligt vast nog wel ergens in een onderste la? Of heb je het toch maar verbrand, nadat je er een voor een de bladzijden uit hebt gescheurd (dat was dan nog een hele klus met 520 van die pagina’s)?
Uiteraard krijg ik geen reactie, Saskia, want dat is ondanks jouw oproepen voor reacties van anderen wel zo’n beetje jouw eigen modus operandi, vooral zodra je zelf eens in het zonnetje wordt gezet.
Ik stuur dit berichtje daarom ook naar je baas, Tim, misschien dat hij zich dan niet meer zo alleen voelt in zijn misère, omdat hij ziet dat er meer mensen hebben meegewerkt aan die “prettige werksfeer” op de TU Delft. En ook maar aan de Raad van Toezicht, de Raad van Hoogleraren en de dekanen, dat is wel zo fair, aangezien het iedereen aangaat Saskia: onveilige situaties gaan iedereen aan, vind je niet?
Een open brief volgt spoedig, zodat ook de rest van de TU gemeenschap mee kan kijken. Het is immers belangrijk dat iedereen zich veilig voelt in Delft. Iedereen… toch, Saskia?
Alle goeds,
Dr.ir Coen Vermeeren
Nog een kleine PS voor Tim: ik zou de gang naar de rechter maar gewoon doorzetten.
Dat zal ze leren, die Inspectie en die ondertekenaars van die petitie!
——-
Intussen is het er in Delft niet leuker op geworden. Althans voor sommigen. Het grootste deel zit waarschijnlijk met popcorn op de bank en ook ik heb op aanraden van de vorige rector, Karel Luyben, maar een flesje wij opengetrokken. Het Delftsche CvB is namelijk al jaren weinig geliefd en in een tijd waarin nogal wat geheimen naar boven komen dient ook dit bestuur vervangen te worden voor mensen die wél integer kunnen besturen. Dat is namelijk niet de sterkste kant van van der Hagen, die mensen onterecht en op valse voorwendselen ontslaat en continu op zijn strepen moet staan om zichzelf overeind te houden. Dat creëeren van een onveilige situatie is hem kennelijk op het lijf geschreven, en dat geldt overigens voor nogal wat bestuurders de laatste jaren. Ook in de wetenschap is de betonrot een groot probleem.
Wie daar meer over wil weten leest mijn boek Tegengeluid, helaas nog actueler dan toen het ruim een jaar geleden werd gepublliceerd. En de beste kritiek daarop vind ik nog altijd: “Het leest als een Thriller!”. Laten we het daar maar op houden.

Meest gelezen

Gerelateerde boeken

Artikelen

Contactformulier

Of mail naar [email protected]

Coen Vermeeren geeft sinds 2012 wereldwijd lezingen over uiteenlopende onderwerpen. Tevens is Coen te benaderen als dagvoorzitter bij congressen en als moderator bij paneldiscussies.