Konden de Twin Towers instorten?
De Twin Towers waren de hoogste gebouwen van hun tijd – begin jaren 1970. Ze waren robuust gebouwd en konden orkanen en aardbevingen weerstaan. Maar ook vliegtuigen. Hier horen we de constructeur spreken over dat er meerder Boeings in konden vliegen, zónder dat de gebouwen zouden instorten.
Meerdere vliegtuigen konden in de Twin Towers vliegen
Om te kunnen beoordelen of een vliegtuig impact kan hebben op de staalconstructie, hieronder wat beelden van de bouw van de Twin Towers:
De kernkolommen in het hart van het gebouw
De kernkolommen links en de perimeter (omtrek) kolommen in het midden. De mensen geven een beeld van de afmetingen.
In vogelvlucht de bouw op hoogte. De kernkolommen worden iets smaller met de hoogte omdat ze daar immers minder verdiepingen hoeven te dragen.
De perimeter kolommen in verhouding tot mensen. De vloeren zijn dun en houden de kolommen op hun plaats tov de kern. Op de vloer komt 10 cm beton te liggen.
In die tijd was dat de Boeing 707, vergelijkbaar met de standaard Boeings 767’s die er op 9/11 in zouden zijn gevlogen.
De officiële reden van het instorten is dat de vliegtuigen door de stalen buitenwand van de torens zijn gevlogen, waardoor de stalen draagkolommen zouden zijn doorbroken. Omdat er daarna brand ontstond, verzwakte de constructie nog meer en na ongeveer een uur stortten de torens volledig in. Dat zou hebben kunnen gebeuren omdat niet alleen de stalen kolommen aan de buitenkant van het gebouw, maar ook de 47 zware kernkolommen midden in het gebouw voldoende door waren gebroken – of in elk geval ernstig waren beschadigd en verzwakt.
Bijna iedereen accepteert deze uitleg, hoewel er steeds meer mensen terecht vragen blijven stellen hoe dat nou precies allemaal in zijn werk is gegaan. De belangrijkste groep van critici is Architects and Engineers for 9/11 Truth. Deze nog altijd groeiende groep van architecten en ingenieurs is opgericht in 2006. Inmiddels zijn het meer dan 3650 experts die de officiele uitleg over het instorten van WTC 1, 2 én 7 betwisten en een nieuw onafhankelijk onderzoek willen.
Voor de goede orde: de officiële instanties hebben NOOIT het BREUKMECHANISME verklaard. Dat is de exacte manier waarop dingen (constructies) kapot gaan, zoals ingenieurs en bouwkundigen daar naar moeten kijken. Er staat letterlijk in de officiële rapporten:
“blablabla… dit is er allemaal voorafgaande aan de instorting gebeurd… blablabla… en toen stortten de torens in, zoals we hebben kunnen zien op de video’s“. Als je vraagt hoe het kan dat alles tot op de begane grond weg was, krijg je geen antwoord, terwijl dat antwoord nodig is om betere torens te bouwen. Ingenieurs MOETEN dat weten.
De vliegtuigen
In dit artikel wil ik echter focussen op een van de belangrijke pijlers van het verhaal: de vliegtuigen.
Vliegtuigconstructies zijn zeer efficiënte constructies die voor het grootste deel bestaan uit aluminium plaatwerk. Vliegtuigen zijn bijzondere voertuigen. Ze moeten in een kleine ruimte heel veel lading (passagiers, bagage en vracht) vervoeren, met enorme snelheden (tot wel 1000 km/u) op grote hoogte (tot wel 12-13 km waar het -50, -60 graden Celsius is). Kortom, werkelijke hoogstandjes van engineering.
Omdat ze moeten kunnen vliegen, mogen ze uiteraard niet veel wegen. Vliegtuigconstructies zijn daarom lichtgewicht constructies, wat betekent dat er geen grammetje te veel aan constructiemateriaal in wordt verwerkt. Daardoor zijn ze dus ook minder sterk. Sterk genoeg om te kunnen doen wat ze moeten doen, maar niet meer dan dat.
Aluminium is behalve sterk ook veel lichter dan bijvoorbeeld staal, wat in veel aardse constructies wordt gebruikt omdat het zo sterk en duurzaam is. Aluminium voldoet dus aan alle eisen voor het vliegen, maar je kunt er geen staal mee doorsnijden. Staal is vele malen harder en sterker. En zwaarder… veel zwaarder… o.a. daarom gebruiken we het niet in vliegtuigen. Maar omdat staal zo sterk en slijtvast is gebruiken we stalen gereedschappen om aluminium mee te bewerken, en niet andersom.
Kan aluminium staal doorsnijden?
Een veel gebruik argument om het officiële verhaal te ondersteunen, is dat de vliegtuigen (de aluminium constructie dus) de stalen constructie van het WTC dermate hebben beschadigd dat instorten onvermijdelijk was. De vraag is echter: is dat wel zo?
De meesten van ons hebben geen idee. Ja het zal wel, toch? Ik zag het toch: vliegtuig, impact, brand en daar gingen de torens… Technisch gezien zijn hier echter nogal wat vraagtekens bij te ztten. Als we bijvoorbeeld kijken naar dit filmje dan zien we dat één stalen knipper in zijn eentje een hele Boeking 747 kapot knipt.
De beelden zijn niet minder dan indrukwekkend. Tuurlijk, hij neemt er lekker de tijd voor, maar voor het principe maakt dat niet uit. Je krijgt een goed beeld van de dunheid van de vliegtuigconstructie, en dan is die van de Boeing 747 – een van de grootste verkeersvliegtuigen – nog een stukje dikker (dun) dan die van de Airbus A320 en Boeing 737, waar de meeste van ons regelmatig in meevliegen. Of van de Boeings 767 die de torens in zouden zijn gevlogen. Niet bepaald een filmpje om te bekijken net voordat je moet vliegen… Maar maak je niet ongerust, vliegtuigbouwkundig ingenieurs hebben hun werk goed gedaan: vliegen is nog altijd het meest veilige transportmiddel voor wat betreft het minste aantal dodelijke slachtoffers per gereisde kilometer. Maar de constructie móet kunnen vliegen dus we kunnen hem niet sterker maken dan hij is! We kunnen geen vliegtuigen maken met een kreukelzone zodat we tegen een berg aan kunnen vliegen… of een toren… en overleven…
Maar hoe zit het dan met die enorme snelheid?
Als we eerlijk zijn moeten we natuurlijk wel constateren dat de snelheid waarmee de stalen knipper in het filmpje zijn werk doet heel wat lager is dan die van de vliegtuigen toen ze het WTC binnenvlogen. Een veelgebruikt argument is namelijk dat de enorme snelheden van de vliegtuigen – van meer dan 800 km/u bij impact (problematisch op zich, maar dat is voor een ander artikel) – voor heel wat meer schade heeft kunnen zorgen. Dat er meer schade ontstaat bij hogere snelheden, dat klopt. De vraag is echter wát gaat er dan precies stuk? Uiteraard dat dunne vliegtuig, maar hoe zit het met het staal van de constructie van het WTC? Kan dat kapot?
De natuurwetten stellen dat bij een botsing de snelheid relatief is. Met andere woorden, het maakt niet uit welke van de botsende objecten snelheid heeft of welke stilstaat. De schade ontstaat door de bewegingsenergie en die wordt weer bepaald door de massa en de snelheid. [Het kwadraat van de snelheid om precies te zijn, dus als je 2 x zo snel vliegt, is er 4 x zoveel botsingsenergie beschikbaar om dingen kapot te maken.] Ofwel, het maakt niet uit of het vliegtuig beweegt en het gebouw stilstaat, of dat het gebouw beweegt en het vliegtuig stilstaat. Dat laatste is in het geval van de Twin Towers misschien moeilijk voor te stellen.
Een voorbeeld dan. Bij een botsing met twee auto’s maakt het voor de hoeveelheid schade niet uit of jouw auto stilstaat en de andere frontaal tegen de jouwe aanrijdt, of dat jij frontaal tegen de stilstaande auto van de ander aanrijdt. Als het om dezelfde (soort) auto gaat is alleen de snelheid bij de botsing belangrijk voor de hoeveelheid schade. Hetzelfde verhaal als je met een bepaalde snelheid tegen een betonnen muur loopt, of een betonnen muur met diezelfde snelheid tegen jou aan wordt geslagen: beide is uiterst onaangenaam maar veroorzaakt in principe dezelfde letselschade.
In het geval van de Twin Towers zouden we dus kunnen denken aan een stalen balk die met grote snelheid valt op een stilstaand vliegtuig… Kijk nog eens goed naar de constructie foto’s… Wat gaat er stuk denk je? Om dat te illustreren heb ik een filmpje gevonden.
Staal tegen aluminium
Aluminium is geen match voor staal. Net als dat een ei geen match is voor een tegelvloer, of een plastic vork voor een porceleine bord. Maar dat is wel wat ze willen dat wij aannemen: dat dun aluminium van 2 millimeter dik door 60 millimeter dik staal kan snijden…
Om nog een keer goed te kijken naar het verschil tussen staal en aluminium, in dit filmpje snijdt één stuk staal (de guillotine) van een hoogte van zo’n 15 meter (dat is niet zo hoog- en resulteert dus bij lange na niet de 800 km/u), keer op keer, als een mes door de boter van niet minder dan 365 B-52 bommenwerpers:
Doorsnijden van B-52 bommenwerpers
Zoals je ziet is er voor het arme aluminium van al die vliegtuigen geen houden aan. Hetzelfde zou omgekeerd gebeuren, als die B-52 tegen die stalen balk aan zou vliegen. Snelheid is relatief, het maakt niet uit wie of wat er beweegt bij een botsing. Ook niet als dat 365 keer achter elkaar gebeurt en zeer waarschijnlijk ook niet als we de guillotine 365.000 keer zouden gebruiken.
De kernkolommen van de Twin Towers bestaan uit boxen met wanddikten van 60 mm constructiestaal.
De kwetsbare vliegtuigconstructie
We weten dus allemaal dat vliegen veilig is. Daarom doen we dat ook massaal. Maar als het fout gaat, gaat het meestal wel heel goed fout.
Een bekende ramp (terroristische aanslag) met een vliegtuig van Pan Am boven het Schotse plaatsje Lockerbie in 1988 vond plaats na het ontploffen van vermoedelijk niet meer dan een halve kilo semtex in het vrachtruim. Tests werden daarna gedaan om te kijken wat er dan precies gebeurt met de constructie van het vliegtuig. Ook dit filmpje kun je beter niet bekijken terwijl je lekker met een glaasje sap boven de wolken vliegt:
Zoals je ziet gedraagt de vliegtuigconstructie zich onder explosieve omstandigheden alsof het karton is. Dus niet alleen bij de lage, maar ook bij de (zeer) hoge destructieve snelheden.
De afmetingen van de kernkolommen van de Twin Towers ten opzichte van de mens zijn fenomenaal.
De dwarsdoorsnede van de romp van een groot verkeersvliegtuig. Let op de zeer dunne wanden van slechts zo’n 2 mm aluminium. Het enige dat werkelijk gewicht heeft, zijn de motoren en het onderstel.
Conclusie
Aluminium snijdt niet door staal. Nooit. Er zal zeker schade aan de buitenzijde van de Twin Towers zijn opgetreden – alleen al het glas tussen de stalen balken – maar de stalen constructie zou het op de meeste plaatsen hebben moeten houden en dat geldt zeker voor de massieve kernkolommen midden in het gebouw. Die hadden moeten blijven staan, no matter what. Wat er dan wel is gebeurd, is iets voor een ander artikel.
De officiële “uitleg” is kansloos en architecten en ingenieurs weten dat maar houden liever hun mond daarover.
9/11 COMPLEX
Voor mensen die meer willen weten over de talloze absurditeiten van het officiële verhaal van de aanslagen van 9/11 schreef ik een dik, maar wel toegankelijk boek. Gezien de vele positieve reacties erop (ook van ingenieurs), staan hier minder onwaarheden in dan in menig tekstboek van de huidige middelbare scholen en (technische) vervolgopleidingen… Misschien een leuk cadeau, ook voor uw kinderen en kleinkinderen die 9/11 niet hebben meegemaakt maar wel geconfronteerd worden met de absurde post-9/11 wereld?!
Overal te koop, maar ook in mijn eigen webwinkeltje!
